“Abiler” In “Müdürler” Out

Bu yıl birçok büyük şirketin performans değerlendirmelerine veda ettiği, veri sistemlerine merhaba dediği bir yıl olacak. Bu yeni yönetim şeklinde, insanları kontrol eden, onları dürten ve nasıl yaptıklarını yargılayan yönetim işi yöneticilerin elinden alınacak. Bu görevler artık ya zorunlu sayılmayacak ya da onların yerine yapmaları için makinalara verilecek. Bu değişikliği en ağır hisseden, acı çekecek kademe ise orta düzeydeki yöneticiler olacak. Son otuz yıldır şirket yönetimlerinde karar verici katmanları azaltma çabaları bundan böyle hızlı sonuçlanacak. Bu değişim arzusu, maliyet azaltıcı tedbirler, teknolojide gelinen son nokta ve nefret edilen şirket hiyerarşisi ile güç bulacak. Yöneticinin gerekçeleri artık daha çok yargılanacak. Hatta yavaş, bürokratik ve hataya açık olduğu için kaldırılacak.

Şirket çalışanları yıllık kariyer değerlendirmelerinde kendilerine bir dizi anlamsız hedefler

konan, sonucunda bir okul öğrencisi gibi not alan, ağır ve zahmetli bir sürece dahil olmak

zorunda kalmayacak. Tüm bu bürokratik ve geçmişe bakan maskaralıklar son bulacak.

Dünyanın en büyük yönetim danışmanlığı firmalarından olan Deloitte ve Accenture geçen

yılın ortalarında performans değerlendirmelerini kaldırdığını açıkladı. Deloitte 65.000

çalışanının performans değerlendirmeleri için yılda toplam iki milyon saat zaman harcadığını ilan etti. Şimdiye kadar başarılan en büyük kurumsal zaman kayıplarından biri. 2016 yılında birçok başka şirket bu değişimi takip edip, herkes tarafından nefret edilen bu sistemi çöpe atacak.

Mevcut sistemler daha modern özelliklere sahip, hız ve şeffaflığın üzerine inşa edilen

, sistemlerle yer değiştirecek. Şirketler girdilerle, çalışanlarının neyi nasıl yaptığıyla uğraşmayı

bırakıp, sadece çıktılara odaklanacak. Şirketler ölçülemeyen şeylere karşı olan ilgilerini

kaybedip, verilerle kafayı bozacak. Her çalışan her an izlenecek. Her bir tuş vuruşu, her bir klik

takip ve analiz edilecek. Sadece bölüm müdürlerinin işi azalmayacak. İnsan kaynaklarının da

işi azalacak. Yeni iş dünyasında bilgileri nasıl toplayıp manipüle edeceğini anlayan birkaç

insan kaynakları gurusu olacak. Gerisine ihtiyaç kalmayacak. Bazı açılardan gelecek daha

parlak olacak. Ofisler daha düz, daha az politik olacak. Daha az yönetici olduğu için

detaylarla boğuşan yönetme ihtiyacı ortadan kalkacak. Çalışanlar toplu olarak şehir dışında

bir otele gidip, kendilerine “hayvan olsaydık hangi hayvan olmak isterdik” gibi sorular sormak

zorunda kalmayacak. Kolayca ölçülemeyen empati sözcüğü daha az duyulacak. Yönetimin

yumuşak tarafı olan duygusal zekânın modası geçecek.

Bu acımasız yeni dünyada eskinin değerleri kaybolacak. Zaman içinde hata yapabilir yöneticileri özleyeceğiz. Kararsız oldukları, arkalarını kolladıkları doğru olsa da insani zayıflıkları vicdani taraflarını ortaya çıkarıyordu. Bu vicdani konfor katmanı ortadan kalktığında iyi performans göstermeyenler kendilerini koruyan olmadığından işten çıkarılacak. Daha da korkutucu olan bölüm müdürü olmadığında, yeni işe alınanlara neyi nasıl yapacaklarını gösterecek örnek olacak abilerinden başka kimse kalmayacak. Kendi başlarına kalacaklar, yaptıkça öğrenip, hatalarını düzeltecekler.